De wereld staat in brand - voor mindfulness geen tijd

Ja moet ik ook doen, dat mediteren, maar we zijn net met een nieuwe campagne bezig. Nee, zo’n coach is geen luxe, maar dat essay over klimaatverandering moet nú af. Die rust komt later wel, als ik met pensioen ben, haha.

Je hebt zo veel te doen, en je moet alles oppakken. Als je stopt, vergaat de wereld. Dit denk je niet écht natuurlijk. Je weet heus wel dat je niet zo machtig bent. Maar als je jouw verborgen, irrationele overtuigingen onder de loep legt, komt het daar misschien wel op neer. (Goed om eerlijk te zijn, want daar kun je wat mee).

Als changemaker ben je vooral gericht op de buitenwereld. Je bent in dienst van een hoger doel, dus gevoelsmatig ondergeschikt aan dat doel. Het gevolg kan zijn dat je jezelf wat verwaarloost - fysiek, emotioneel, of anderszins. Zelfs als je dat beseft, vind je het geen ramp. ‘Het systeem moet veranderen – mijn systeem redt zich wel.’

Toch merk je dat het niet zo lekker gaat. De samenwerkingen lopen stroef. Die enorme to-do lijst (of eigenlijk ‘to-save lijst’) leunt zwaar op je schouders. Onverschilligheid in de maatschappij houdt je wakker.

En soms lijkt het of je geen enkel verschil maakt.

Moet je dan in de lotushouding, terwijl de wereld in brand staat? Laatst hoorde ik er een activist over verzuchten, dat mensen die willen helpen dan op retraite gaan om hun Why te ontdekken. Dit cynisme gaat ervan uit dat aandacht voor de binnenwereld egoïstisch is, of in elk geval afleidt van de urgente problemen.

Maar de vraag is: zet jij jezelf nu optimaal voor de wereld in? En hoe kom je daar achter? Natuurlijk gaat dit verder dat een wekelijkse mindfulness-sessie. (Hoewel dat nooit kwaad kan). Het gaat over zelfkennis en -bewustzijn op diep niveau. Dán wordt je stress een bron van wijsheid, en die kun je inzetten.

Denk ook aan invloedrijke activisten die ongelooflijk veel hebben bereikt voor de mensheid, zoals Mahatma Ghandi, Malala Yousafzai en Nelson Mandela. Dan spreek je over hele zelf-bewuste, wijze zielen, die daar met intentie voor hebben gekozen. Audre Lorde, beroemd schrijver en mensenrechtenactivist, zei: ‘Caring for myself is not self-indulgence, it is self-preservation, and that is an act of political warfare.’  

Als je de positie hebt, grijp die kans om in de spiegel te kijken. Hoe ga je met jezelf om? Welke aannames doe jij over anderen? En hoe beïnvloedt dat jouw bereik?

Het is een paradox: maak je zelf niet zo belangrijk dat een periode van bezinning de wereld in gevaar zou brengen, en maak jezelf juist belangrijker, omdat je door dat proces weleens meer verschil zou kunnen gaan maken.

****

Voelt het voor jou tijd om naast het rennen voor de wereld, ook stil te staan bij jezelf? Wil jij leren effectief te zijn in dienst van een hoger doel? Ik bied een gratis en vrijblijvende sessie aan van 30 minuten. Je kunt je op de website aanmelden, of via e-mail contact met me opnemen.